Warren Buffett is ongetwijfeld de bekendste belegger ter wereld. Dat is niet zo gek: de Amerikaan heeft in zijn leven een gigantisch fortuin opgebouwd. Zijn strategie maakte hem zelfs de rijkste persoon op aarde. Maar hoe werd Buffett zo’n immens succesvolle belegger?
Buffett was op jonge leeftijd al een echte ondernemer. Hij verkocht kauwgom en blikjes cola toen hij zes jaar oud was. En op z’n elfde bezat hij zijn eerste aandeel.
Opvallend genoeg hecht Warren Edward Buffett weinig waarde aan rijkdom. Buffett woont in een huis dat hij in 1958 kocht voor zo’n 30.000 dollar. In een gewone wijk in Omaha, dat in de Amerikaanse staat Nebraska ligt.
De belegger moet niets hebben van hippe gadgets en dure auto’s. En eet graag een hamburger bij McDonald’s. Hoe kan het dat zo’n doodgewone Amerikaan zo’n rijkdom wist te creëren?
Het is niet nodig om buitengewone dingen te doen om buitengewone resultaten te krijgen
Warren Buffett
Buffett bouwde zelf nooit een groot bedrijf op en heeft hij nooit iets bijzonders uitgevonden. Het enige wat hij deed, was beleggen in de juiste bedrijven. En voor het selecteren van die bedrijven, gebruikte Buffett een paar simpele vuistregels.
Inhoudsopgave
Altijd opzoek naar koopjes
De simpele levensstijl van Buffett lijkt wel wat op zijn manier van beleggen. Hij is namelijk altijd opzoek naar koopjes. Bedrijven die in werkelijkheid meer waard zijn dan wat beleggers er op dat moment voor betalen. Met een duur woord: ondergewaardeerde bedrijven.
Beleggen in ondergewaardeerde bedrijven wordt ook wel value investing genoemd. Het idee daarachter is zo simpel, dat jij het zelf waarschijnlijk ook regelmatig toepast. Maar dan niet op de aandelenmarkt, maar in de supermarkt. Als je bijvoorbeeld een sterk afgeprijsd A-merk koopt.
Ondanks de lage prijs van bijvoorbeeld een 6-pack Heineken, weet je dat de kwaliteit goed is. Bij aandelen geldt dat ook: de koers kan dalen, zelfs als er niets met het bedrijf aan de hand is. Aandelenkoersen zijn namelijk constant in beweging, door allerlei verschillende factoren.
Warren Buffett maakt dankbaar gebruik van die prijsschommelingen. Door opzoek te gaan naar goede bedrijven voor een goede prijs. Buffett is trouwens niet de enige: heel veel beleggers kiezen hun aandelen op diezelfde manier.
Unieke eigenschappen
Toch zal Buffett niet élk aandeel dat goed geprijsd is kopen. Hij zoekt vooral naar bedrijven met unieke eigenschappen. Zoals een sterke merknaam (Coca-Cola) of waardevolle patenten (Apple). Specifieke voordelen waar het bedrijf op lange termijn van kan profiteren.
Ondernemingen die amper verschillen van hun concurrenten vindt Buffett niet interessant. De Amerikaan moet niets hebben van producten die enkel concurreren in prijs. Dat leidt namelijk tot een race naar de bodem, met steeds lagere prijzen en dus lagere marges als gevolg. Leuk voor de consument, lastig voor de belegger.
Beleggen is niets meer dan op goede momenten goede aandelen uitkiezen en die vasthouden zolang het goede bedrijven blijven
Warren Buffett
Het geheim van Buffett is dus het kopen van ondergewaardeerde aandelen van bedrijven die op lange termijn succesvol zijn. Klinkt logisch, maar hoe vind je die aandelen?
Niet alleen maar successen
Niet alle aankopen van Warren Buffett waren succesvol. In 1962 richtte hij zijn vizier op Berkshire Hathaway: een saai textielbedrijf. Na een paar jaar ging het slecht met de textielindustrie en bleven ook de bedrijfsresultaten achter.
De directeur van het textielbedrijf deed Buffett een mondeling aanbod om zijn aandelen over te nemen. Buffett ging akkoord, maar werd woedend toen hij de deal op papier ontving. In plaats van de afgesproken 11½ dollar per aandeel, werd hem ineens nog ‘maar’ 11⅜ dollar geboden.
Als reactie daarop verkocht hij de aandelen niet voor een íets lagere prijs. In tegenstelling: uit frustratie kocht Buffett juist meer aandelen in Berkshire Hathaway. Op die manier kreeg hij genoeg zeggenschap in het bedrijf om de directeur te ontslaan. En dat deed hij.
Dat was waarschijnlijk heerlijk voor zijn gemoedsrust, maar minder lekker voor de portemonnee. Buffett was namelijk de eigenaar van een verlieslijdend textielbedrijf geworden. Een paar jaar lang zette hij de werkzaamheden voort, totdat hij in 1967 een verzekeringmaatschappij overnam.
Verzekeringsmaatschappij
Langzaam begon Buffett steeds meer verzekeringsmaatschappijen over te nemen. In 1985 stopte Berkshire Hathaway met de laatste textielwerkzaamheden. Het bedrijf zou langzaam uitgroeien tot een van de grootste ondernemingen ter wereld.
Had je in 1964 voor duizend dollar in Berkshire Hathaway geïnvesteerd, dan zou je inmiddels ruim 12 miljoen dollar bezitten. Niet slecht, toch?
Je hoeft geen raketwetenschapper te zijn. Investeren is geen spel waarbij de man met een IQ van 160 de man verslaat met een IQ van 130
Warren Buffett
Desondanks ziet Buffett de aanschaf van het textielbedrijf als een van zijn grootste mislukkingen ooit. Zijn investeringen zouden honderden keren meer waard zijn geweest, als hij direct in de verzekeringsmaatschappijen had belegd.
Terug naar de vraag hoe Warren Buffett zijn aandelen uitkiest. Hoe wist hij dat die verzekeringsmaatschappijen wél een succesvolle belegging zouden zijn?
Buffett heeft nooit een boek over zijn strategie geschreven. Dat maakt het dus moeilijk om vast te stellen hoe hij zijn aandelen precies uitkiest. Gelukkig weten we dat de belegger groot fan is van de methodes van Benjamin Graham: de grondlegger van value investing.
Ideale aandelen volgens Warren Buffett
Graham schreef wel een boek over zijn beleggingsstrategie. Net als de schoondochter van Buffett. Daaruit kunnen we opmaken dat de ideale aandelen voor Buffett aan een aantal eisen moeten voldoen.
Het belangrijkste criterium is dat het bedrijf voorspelbaar en begrijpelijk moet zijn. Als Buffett zelf niet snapt wat het bedrijf doet, zal hij er niet in beleggen. Daarom heeft Buffett bijvoorbeeld nooit belegd in techbedrijven, al bezit hij inmiddels wel aandelen Apple.
Prijs is wat je betaalt. Waarde is wat je krijgt
Warren Buffett
Toch koopt de meesterbelegger liever aandelen van producten van frisdrank, luiers of scheermesjes. Niet alleen omdat hij die markt begrijpt, maar ook omdat de producten snel slijten. Datzelfde geldt voor diensten die regelmatig terugkomen, zoals tv-aanbieders en creditcardbedrijven.
Daarnaast belegt Buffett graag in financiële instellingen. Dat is misschien verrassend, omdat zulke bedrijven niet direct makkelijk te begrijpen zijn. Toch hebben dat soort ondernemingen vaak een groot voordeel. Buffett noemt dat – als we zijn schoondochter mogen geloven – het consumenten-monopolie.
Wat Buffett daar waarschijnlijk mee bedoelt, is een heel sterke marktpositie. Bijvoorbeeld een goede merknaam of de allerbeste kwaliteit. Eigenschappen die volgens de investeerder een bedrijf onverslaanbaar maken.
Buffett houdt van bedrijven met een sterk management, behalve als ze erg afhankelijk zijn van één persoon. Misschien vond hij Apple daarom niet interessant onder leiding van Steve Jobs?
Wanneer aantrekkelijk geprijsd?
De grote vraag blijft natuurlijk: hoe bepaal je of een aandeel aantrekkelijk geprijsd is? Wanneer moet je dat aandeel kopen?
Om dat te bepalen, maakt Buffett gebruik van de fundamentele analyse. Dat is een manier van analyseren waarbij de fundamenten van een bedrijf onder de loep worden genomen. Vaak over een langere periode en in vergelijking met concurrenten.
Welke rekenmethodes Buffett precies gebruikt, is niet duidelijk. Je kunt de waarde van een bedrijf op verschillende manieren berekenen. De kans is groot dat de belegger verschillende methodes toepast. Denk aan de koers/winst-verhouding en de PEG-ratio.
Lees ook: zo voer je zelf een fundamentele analyse uit
Als uit de fundamentele analyse blijkt dat het bedrijf meer waard is dan wat beleggers ervoor betalen, dan is een aandeel aantrekkelijk geprijsd. De beurswaarde is dan lager dan de daadwerkelijke waarde van het bedrijf.
Margin of safety
Dat wil trouwens niet zeggen dat Buffett dan meteen tot aankoop overgaat. Hij kijkt namelijk ook naar de margin of safety. Dat is het verschil tussen de koersprijs en de échte waarde van de onderneming.
Zie de margin of safety als een soort veiligheidsmarge voor beleggers. Hoe groter deze marge, hoe minde risico de belegger loopt. Soms is die marge extra groot en dus extra interessant voor beleggers.
In de volgende situaties kunnen sommige bedrijven extra interessant geprijsd zijn, omdat de margin of safety dan extra groot kan zijn:
- Paniek op de aandelenmarkt
De oorzaak van paniek op de beurs is lang niet altijd terecht. Toch komt het regelmatig voor: koersen dalen, beleggers raken in paniek en aandelen worden ineens gedumpt. Voor Buffett is dat een moment om toe te slaan: “Wees bang als andere hebzuchtig zijn en hebzuchtig als anderen bang zijn”, is niet voor niets een uitspraak van Buffett. - Problemen binnen het bedrijf
Een schandaal of tegenvallend resultaat kan flink worden afgestraft door beleggers. Dat resulteert in een dalende koers, die vaak veel sneller daalt dan realistisch is. Veel problemen kunnen namelijk gewoon opgelost worden. Als de problemen niet structureel zijn, dan is dat voor Buffett juist een prima instapmoment. - Problemen in de sector
Beleggers kunnen ook sterk reageren op problemen die in de hele sector spelen. Dat negatieve gevoel kan volledig terecht zijn, maar ondertussen wél de koers van prima bedrijven aantasten. Tijdens de technologie-crash in 2000 maakte het aandeel eBay bijvoorbeeld een vrije val. Onterecht, want het bedrijf bleek minder afhankelijk te zijn van IT dan gedacht.
Verlies geen geld
Warren Buffett verliest niet graag geld. Een bekende uitspraak daarover is: “Regel één: verlies nooit geld. Regel twee: vergeet nooit de eerste regel.”
Dat betekent trouwens niet dat Buffett zijn aandelen verkoopt als de koers even tegenzit. Meestal houdt hij zijn aandelen namelijk jarenlang vast. “Als het slecht voelt om een aandeel 10 jaar te bezitten, zou je het niet eens 10 minuten moeten bezitten”, zei hij ooit.
Wees bang als andere hebzuchtig zijn en hebzuchtig als anderen bang zijn
Warren Buffett
Het zal je dus niet verbazen dat Warren Buffett enkel op de lange termijn belegt. Zelfs in economisch barre tijden houdt Buffett vast aan het grootste deel van zijn aandelen. Emoties zorgen er volgens hem voor dat beleggers aandelen op een dieptepunt verkopen. Of voor een veel te hoge prijs aankopen.
Geef een reactie